dag 16, 17, 18, 19, 20 en 21

Dag 16

Goede avond lieve scheetjes <3

We zijn iets heel leuks vergeten te vertellen in de blog van gister! Namelijk dat we onze stoffen naar een hele leuke mevrouw hebben gebracht die er jurkjes en rokjes van gaat maken! Super leuk! We hadden ons ontwerp uitgetekend en wel 14 keer moeten vertellen wat we precies bedoelde en wilde, ik denk dat onze tekeningentjes toch niet zo hulpzaam waren als we hadden gedacht! Toen we vertelde dat we een lage hals lijn wouden, de rug open wouden EN een kort jurkje/rokje wouden moest deze mevrouw eventjes een paar keer knipperen met de ogen hihi!

Vandaag zijn we lekker naar het zwembad gegaan, even ontspannen en bijkomen van een druk weekje vol met nieuwe indrukken. Wat is het toch een heerlijk zwembad! African Royal beach hotel, het voelt alsof je in Hawai bent <3

Op de terug reis zagen we nog twee meisjes dansen en muziek maken. Ze stonden op een ijzeren plaat en een van de meisjes had een blikje vast met een stokje. Hier maakte ze muziek mee en stampte met de voetjes op de ijzeren plaat, zo schattig en leuk om te zien hoe deze twee meisje aan het dansen waren en plezier hadden <3

Vandaag was dus een kort dagje! Morgen zien we wel weer!

Dikke knuff en wel 1400 negerzoentjes van de lieve kindjes


Dag 17

Wij hebben het nog noooooit zooooo warm gehad als vandaag! In de 2 weekjes dat we hier in Afrika zijn hebben wij het nog nooit zo warm gehad als vandaag… En we hebben alleen maar op ons kamertje gezeten, opgeruimd en genikst! En weer 4 uurtjes geslapen op een dag maar dat is niets nieuws meer hihi! De zweet druppetjes tussen de billen <3

Vandaag, de warmste dag EVER, was ook nog eens het water op! Dus we konden ons niet eventjes snel afspoelen of onze handen wassen of nog erger... Poepen... Want net als het water op is, moet iedereen naar de wc hihi!

Toen net toen het water het weer deed, viel de stroom natuurlijk uit! En als de stroom ‘s avonds, rond 6 uur uitvalt dan zal hij de hele nacht, tot de volgende morgen uit zijn. Dus konden we gaan douche en plassen in het donker hihi. Ook een heel avontuur! Want voor dat je de badkamer of het toilet binnen loopt kijk je eerst in elke koekje of er geen hagedis, spin, mega mot of zelfs spinkhaan op de wc bril zit.. Wat nu dus niet ging dus met veel moeite zijn we met z’n tweeën naar de wc gegaan (we plassen op de kinder wc’tjes van de school, dit zijn er 4 naast elkaar! Super gezellig!)


Ook vandaag weer een kort dagje maar met weer veel avonturen, we hebben lekker in onze pyjama’s geluierd en genikst, heerlijk <3



Dag 18

Wat een nacht… Wat een nacht… Waar moeten we beginnen… Aangezien wij de dag van te voren een luier dagje hadden en overdag wel 4 uurtjes hadden geslapen waren we ergens ontzettend moe maar ergens ook niet. Dus lagen we rond half 8 al in bed! Of later hihi, weten we even niet meer! Het was weer super warm en hoorde buiten de muziek en de mensen kletsen. Nadat wij van half 8 tot half 12 het zelfde melodietje over en over en over en over hadden gehoord begonnen we het een beetje moe te worden. Niet moe als in slaperig want in slaap vallen lukte ons echt niet! Tot plotseling!!!!! Ja ja!!! Plotseling!!! Een oud mevrouwtje over straat liep en alles bij elkaar begon te roepen! Eerst dachten we dat ze met iemand een kletsen was op volume 10000 maar al snel merkte we dat ze daar toch echt in haar eentje stond… Na het een uurtje aangehoord te hebben, eens uit het raam te zijn gaan kijken waren we het lichtelijk beuh. Toen heeft Sharon maar eens heel hard : SSSHHHHT geroepen en Esmee maar eens heel hard: SHUUUT UUUUP geroepen. Lin durfde helaas niet, deze mevrouw stond namelijk heel raar te wiebelen, was heel oud en kon misschien nog wel eens een vloek over ons heen roepen, omg… We hebben echt een half uur naar deze mevrouw staan kijken, de bewegingen die ze maakte waren zo creepy.. Ook haar stem zullen we niet snel vergeten, net alsof ze helium geslikt had hihi!

Toen deze mevrouw uiteindelijk naar binnen liep en wij het beetje bij beetje minder hoorde praten dachten we eindelijk lekker te kunnen gaan slapen, weer met de zweet druppeltjes tussen onze billen lekker in onze dekens geklommen en ogen dicht. TOT NOG EEN 20 MINUUTJES LATER! OM *$^@*$&% DRIE UUR SNACHT EEN HAAN ZO VALS EN SJRAAL BEGON TE SCHREEUWEN!!! In totaal hebben we net 2 uurtjes geslapen want om 5 uur ging de wekker weer, ofja beter gezegd begon het haantje weer.

Nou een avontuurrijke nacht zijn we deze morgen met Esmee terug naar het ziekenhuis gegaan. Hier heeft ze een briefje gekregen dat ze naar huis mocht… We hebben haar vanavond dan ook afgezet en uitgezwaaid op het vliegveld… We zijn nu nog maar met zijn tweetjes en zijn klaar om een toch wel moeilijke, negatieve tijd achter ons te laten en er helemaal voor te gaan <3

Dus lieve mensjes, morgen gaan we weer lekker met de kindjes knuffelen en ze een lach op hun gezicht bezorgen <3







Dag 19

Het enige wat we nu eventjes kunnen zeggen is: Wij zijn helemaal kapot.
Wat een leuke maar vermoeiende dag! Vandaag zijn wij vanaf 7 uur in de ochtend tot en met 16.30 uur in het schooltje geweest wat suuuuper warm was. In Nederland zouden wij deze tijd nog wel volhouden maar hier is het zo heet dat je eigenlijk na een half uur al een dip hebt.

Rond 7 uur werden we lekker wakker na een goed nachtje slaap. Voor we het wiste stonden we alle twee gehaast door de kamer te rennen omdat we de kinderen al hoorde! Wij dachten dat Jenifer de poort dicht zou laten en de kinderen niet langs onze kamer zouden lopen. Dat hadden we dus heleeeemaaaaal mis hihi! Dit klinkt nu niet zo erg, maar als je bedenkt dat wij de OPEN ruimte naast onze kamer gebruiken voor onze was op te hangen en te laten drogen is het al een ander verhaal. We hebben nog nooit zo snel gerend om al ons ondergoed van het waslijntje af te halen hihi!

Het was wel een ontzettend leuke dag. De kinderen waren natuurlijk weer super lief en nog steeds staan wij er heel erg versteld van hoe slim maar vooral beleefd de kindjes hier zijn. Om een aantal voorbeelden te noemen: Wij kwamen in de ochtend aangelopen en er waren al een paar kindjes. Meteen draaide ze zich naar ons toe, gingen door de knieën en zeiden: ‘Goodmorning Auntie, how are you?’ Ook misschien leuk om te vertellen wat ons vandaag heel erg opviel is dat iedereen Jenifer, Misses T of Madame noemt. Zelfs aan ons vragen ze vaker: Do you know where misses T is? En wij verbaasd opkijken en heel leuk vragen’ Who? Misses T? Who’s that?’ waarbij iedereen ons raar aankeek en volgens ons niet meer verder durfde te vragen aangezien wij nog nooit antwoord op onze vraag hebben gehad.

Na de lunch leek het ons wel leuk om ballonnen voor de kinderen op te blazen en ze hiermee te laten spelen. Iedereen kwam op de ballonnen af en wat hebben ze zich hiermee allemaal vermaakt! Super leuk om kinderen zo blij te zien met een simpel ballonnetje.

Nu liggen we hier uitgeput op bed met in onze oren een echt Afrikaans muziekje. Een beetje chillmuziek hihi (gelukkig horen we nu dus niet de angstaanjagende vrouw en de %#@!$%!$ haan). Een paar straten verderop is een cafeetje vertelde Jenifer waar ze vaker live muziek hebben.

Slaap lekker allemaal en tot de volgende blog xxxxx





Dag 20

Good morning allemaal,
Gelukkig hebben we deze nacht dus goed geslapen. Geen vrouw die wartaal uit aan het slaan is. De haan hebben wij wel gehoord maar wij waren te moe om onze ogen open te houden hihi.
Langzaam zijn wij ons aan gaan kleden en gaan ontbijten. Vervolgens waren er al zoveel kindjes op het schooltje dat wij snel naar het schooltje liepen. De kinderen begroetten ons heel lief en gingen weer zitten. In de ochtend zingen ze eerst altijd liedjes en rijmpjes (die wij maar niet kunnen onthouden). En verder hebben ze voor elke dag een ander programma. Deze roosters hangen dan ook op de muur. Tegen 10 uur gaan ze een snack of koekje eten en wat drinken. Ze vragen dan ook al vanaf 9 uur aan je wanneer het snacktime is. Tegen 12 is het lunchtime. Adra en een mevrouw die kookt voor de hele school maken deze lunch klaar. Wat zal dat allemaal een werk zijn! Soms aten wij ook deze lunch mee en stonden ervan versteld dat de kinderen dit kunnen eten. PITTIG PITTIG PITTIG.

Na de lunch zijn wij even naar onze kamer gegaan. Adra kwam naar onze kamer toe en wij zagen al dat er iets aan de hand was. Ze wilde wat kwijt en zo vertelde zij ons dat ze hier niet gelukkig was. Jenifer en Anthony zijn niet haar ouders maar oom en tante. Ze is een jaar geleden naar hier gekomen omdat haar oma (wat ook hier woont) ziek was en zij kon voor haar zorgen. Jenifer maakt nu een beetje ‘’misbruik’’ van haar en laat haar alle maar dan ook alle klusjes doen (wat wij zelf al gemerkt hadden). Hier schrokken wij dan ook erg van. Wij hebben altijd gedacht dat Adra de dochter van Jenifer was want hier heeft nooit iemand iets over gezegd. Wij vertelde haar dat als zij niet gelukkig is ze niet hier kan blijven. Zij moet doen wat haar gelukkig maakt. En ook vertelde wij haar natuurlijk dat ze altijd bij ons terecht kon als er iets zou zijn en gewoon naar onze kamer kon komen. Dit vond ze erg fijn!

In de middag zijn wij met Emanuel (dit is een hulp van Jenifer die ze vaker inhuurt) met de taxi naar een plaatsje gereden waar allemaal kraampjes in een soort bosje lagen. Hier hadden ze leuke souvenirtjes. Er was een man die bij elk souvenirtje een verhaal had. Soms waren dit ook wel hele gekke verhalen. Toen wij uitgekeken waren zijn wij naar een grotere plaats gereden met veeeeel meer kraampjes. De mensen trokken ons zowat naar binnen om te kijken. En toen ze dat deden waren wij er eigenlijk al meteen klaar mee. Als ze ons zo pushen gaan we niet eens meer naar binnen. Dus met een boos gezicht, zodat ze mensen het konden merken, liepen wij langs de kraampjes af. Ook maken ze belachelijke prijzen voor ons en hebben ze dan een soort smoesje waarom het zo duur is. Gelukkig hadden wij Emanuel bij ons die dan tegen ze zei dat het niet normaal was!

Uiteindelijk was het al best laat en liepen wij wat verder zodat wij beter een taxi aan konden houden. Er liep daar een hele vieze maar zielige zwerver. Hij zat de papaya stukken op te ramen wat helemaal vol met vliegen en beesten zaten BLEH. In een flesje hadden wij nog een beetje cola zitten en Sharon gaf hem deze. Lin had nog een paar centjes van hier en gaf dit ook aan hem. Hij kreeg een big smile op zijn gezicht en bleef maar zeggen; thank you, thank you.

De taxirit naar huis duurde best lang en het was dus ook ondertussen pikkendonker. Wij vinden het heerlijk om in het donker in de auto te zitten en te rijden. Onze ogen vielen dan ook vaker dicht. Toen wij thuis waren waren wij dus ook helemaal kapot. Snel zijn wij wat gaan eten en erna hebben wij ons gedoucht en zijn gaan slapen.





Dag 21

‘WAT EEN NACHT WAT EEN NACHT’ mevrouwtje ‘ik schreeuw zo hard als ik kan’ was weer bezig hihi! Ik denk dat ze vannacht wel de hele nacht lang tegen zichzelf heeft liggen kletsen (schreeuwen). We hebben elk uur van de klok gezien, soms hoorde we haar wat zachter en soms leek het alsof ze bij ons in de kamer stond en ons een preek kwam geven! Het is namelijk zo dat onze kamer aan de kant van de straat ligt en onze raampjes zijn niet gemaakt van glas maar van een dun stofje om de beestjes buiten te houden. Zo kunnen wij zelfs, echt, serieus, we menen het, geen grapje, de voetstappen van voorbijgangers horen hihi! Als mensen met elkaar aan het kletsen zijn kunnen wij het hele gesprek volgen omdat het lijkt alsof ze bij ons in de kamer staan.

Dus toen mevrouw blablabla weer eens bezig was en heen en weer liep over de straat schrokken wij soms wakker omdat het zo’n hard geluid was!

Toen wij vanmorgen lekker gingen ontbijten bij Jenifer zagen wij dan ook twee slaperige kopjes. Anthony en Jenifer hadden geen oog dicht gedaan omdat de mevrouw maar bezig bleef! Nu zij haar gesprekken ook hebben kunnen volgen zijn we dan ook eindelijk te weten gekomen wat ze allemaal aan het vertellen was. Schijnbaar heeft ze de hele nacht over straat liggen roepen dat haar zoon niet goed voor haar zorgt hihi! Weet heel Accra dat ook weer!

Daarna heeft Felix, onze ‘personal’ taxi chauffeur ons naar het winkelcentrum gebracht om wat boodschappen te gaan doen. Felix is echt super lief, hij brengt ons overal heen! Jenifer wilt niet dat we taxi’s naast de weg aanhouden, ze laten ons meer betalen of ze brengen ons gewoon niet meer naar huis hihi! Daarom heeft ze liever dat Felix ons altijd brengt omdat ze hem kent.

Toen Felix ons afzetten vroegen we hem of hij graag chocolade lusten en gaven we hem twee grote repen witte en bruine chocolade. Het is zo leuk om te zien hoe blij mensen worden van de kleine dingetjes! Hij had een grote glimlach en heeft ons niet vaak genoeg kunnen bedanken! Super lief <3

Die zelfde avond zijn we lekker op ons plekje, onder het afdakje op de veranda gaan zitten waar Jenifer ook altijd zit. Jenifer kwam gezellig bij ons zitten en vroeg of grote Anthony ons had gebeld, hij had namelijk een verrassing voor ons! Toen Anthony thuis kwam en zijn achterklep van de auto open maakte moesten wij even twee keer knipperen hihi! Hier lagen twee super grote matrassen! Speciaal voor ons! ‘Jenifer told me you were tired and couldn’t seep that well, maybe these can help you with that!’ Ommmggg suuuuper lief! Hij heeft ons gewoon twee nieuwe matrassen gekocht hihi! Lief he <3

Daarna zijn we samen met grote Anthony en kleine Anthony smoothies en sandwiches gaan eten, heerlijk <3